மேற்குலகை ஆள்பவர்கள் தான் தீவிரவாதிகள், முஸ்லிம்கள் அப்பாவிகள் – பிரான்ஸ் தத்துவ மேதை மைக்கேல் ஆன்பரே  

உண்மையாகவே முஸ்லிம்கள் அப்பாவிகள், மேற்குலகை ஆள்பவர்கள் தான் தீவிரவாதிகள் என பிரான்ஸ் நாட்டின் தத்துவ மேதையான மைக்கேல் ஆன்பரே கருத்து வெளியிட்டுள்ளார்.

கடந்த சில வாரங்களுக்கு முன் பிரான்ஸின் கேலிப் பத்திரிக்கையான சார்லி ஹெப்டோ (Charlie hebdo) பத்திரிக்கை அலுவலகத்தின் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் குறித்த பத்திரிக்கையின் ஆசிரியர்கள், காட்டூனிஸ்ட்டுகள், அலுவலக ஊழியர்கள் என சுமார் 13 பேர் கொல்லப்பட்டார்கள்.

இஸ்லாத்தின் இறுதித் தூதராகவும், உலக மக்களுக்குறிய உன்னத வழிகாட்டியாகவும் அனுப்பப்பட்ட நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களை கேலிச் சித்திரமாக வரைந்து இழிவுபடுத்த முயன்றமையை காரணம் காட்டியே இந்தத் தாக்குதல் நடத்தப்பட்டதாக ஊடகங்கள் செய்தி வெளியிட்டன.

குறித்த தாக்குதலைத் தொடர்ந்து பிரான்ஸ் முழுவதும் முஸ்லிம்களுக்கும், இஸ்லாத்திற்கும் எதிரான போராட்டங்கள் நடத்தப்பட்டன. குறித்த போராட்டங்களுக்கு எதிராக இஸ்லாமிய மார்க்கம் தீவிரவாத தாக்குதல்களை ஒரு போதும் ஆதரிப்பதில்லை என்பதை வெளிப்படுத்தும் விதமாக பாரிய ஆர்ப்பாட்டங்கள் முஸ்லிம்களினாலும் பிரான்ஸ் முழுவதும் நடத்தப்பட்டன.

வேதம் வழங்கப்பட்டவர்கள் தமது பிள்ளைகளை அறிவது போல் இவரை அறிவார்கள்!

யூதர்களையும் கிறித்தவர்களையும் இஸ்லாமிய ஆட்சி வந்ததற்கு பிறகு முஸ்லிம்களால் கொடுமைபடுத்தப்பட்டனர் என்ற குற்றச்சாட்டு பரவலாக வைக்கப்படுகிறது. இதை நாம் கீழே வரும் நபிமொழியைக் கொண்டு சரி பார்ப்போம்.

இப்னு உமர் ரளியல்லாஹு அன்ஹு அறிவித்தார்கள்:

ஒரு யூத ஆணும் ஒரு யூதப் பெண்ணும் இறைத்தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களிடம் கொண்டு வரப்பட்டனர். அவர்கள் இருவரும் மானக்கேடான செயல் (விபசாரம்) புரிந்து விட்டிருந்தனர்.

அப்போது இறைத்தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள், 'உங்களுடைய வேதத்தில் (இவர்களுக்கு) என்ன (தண்டனை) காணப்படுகிறது?' என்று கேட்டார்கள்.

அதற்கு அந்த (இடத்திலிருந்த) யூதர்கள், 'எங்கள் (மத) அறிஞர்கள், (விபசாரம் புரிந்தவர்களை) முகத்தில் கரி பூசி, முழங் கால்களைப் பிடித்தபடி குனிந்து நிற்கச் செய்யவேண்டும் என்ற தண்டனையை உருவாக்கியுள்ளனர்' என்றார்கள்.

"அதுவென்ன சுன்னத் வல் ஜமாஅத்?"

      அ. முஹம்மது கான் பாகவி     

நபிகளார் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் சுட்டிக்காட்டினார்கள், "நானும் என் தோழர்களும் எவ்வழியில் உள்ளோமோ அவ்வழி செல்பவர்களே வெற்றிக்கூட்டம்."

"நான் செல்லும் வழி" என நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் குறிப்பிட்டதுதான், "சுன்னத்" ஆகும்.

"என் தோழர்கள் சென்ற வழி என்பதுதான் "ஜமாஅத்" ஆகும்.

இந்த இரண்டையும் இணைத்தே, சுன்னத்தையும், ஜமாஅத்தையும் பின்பற்றுவோர்" என்ற பொருளில் "அஹ்லுஸ் ஸுன்னத் வல் ஜமாஅத்" என்று இக்கூட்டத்தார் அறியப்படுகின்றனர்.

இன்றைய உலக முஸ்லிம்களில் 80 சதவீதத்திற்கும் மேற்பட்டவர்கள் சுன்னத் வல் ஜமாஅத்தார்களே என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மார்க்க அறிஞருக்கு ஓர் உதாரணம்

[ அல்லாஹ் தான் நாடியவர்க்கு மார்க்க ஞானத்தை வழங்குகிறான் யார் மார்க்க ஞானம் வழங்கப்பட்டாரோ அவர் அதிகமான நன்மைகளைப் பெற்றுவிட்டார். அறிவுடையவரைத் தவிர வேறு யாரும் படிப்பினை பெறமாட்டார்கள்.   (அல்குர்ஆன் 2:269)

அல்லாஹ்வின் அடியார்களில் மார்ககத்தை அறிந்தவர்கள் தான் அவனை அதிகமாக பயப்படுவார்கள். (அல் குர்ஆன் 35:28)

மார்கத்தை அறிவதிலும், அதை பிறருக்கு எடுத்து சொல்வதிலும் ஆர்வம் குறைந்தால் மடையர்களின் கையில் மார்க்கம் அகப்பட்ட நிலைமையாகிவிடும். எனவே மார்க்கத்தை அறிந்து உங்களுடைய ஊர்களில் எந்தெந்த வழிகளிலெல்லாம் மார்க்க அறிவை கொண்டு செல்லமுடியுமோ அந்த அனைத்து வழிகளிலும் கொண்டு செல்லுங்கள்.]

பற்று, நபியைப் பின்பற்று!

   காதிர் மீரான் மஸ்லஹி     

ஒருமுறை நபித்தோழர் ஒருவர் அரை குறையாக ருகூவு, சுஜூது செய்து தொழுது கொண்டிருப்பதைக் கண்ட "ஹூதைஃபா அல் யமான்" என்ற நபித்தோழர் தொழுகைக்குப் பின் அவரை உடனடியாக அழைத்து,

"தோழரே...! நீர் தொழவில்லை..! ஒருவேளை நீர் மரணித்தால் நபியின் சுன்னத்தை விட்டுவிட்ட நிலையின் தான் மரணிப்பீர்..!" என்று கண்டித்தார்கள். (நூல்: புகாரி)

இது ஒரு சிறுநிகழ்வு என்றாலும் இதில் பல்வேறு படிப்பினைகள் இச் சமூகத்திற்கு இருக்கவே செய்கிறது. அவற்றில் சிலவற்றை பார்ப்போம்...

o    தொழுகை தான் அசலான அமல். அதில் மிகவும் கவனமாக இருங்கள். பொடுபோக்காக இருக்காதீர்கள்!

தக்பீர் கட்டியது முதல் சலாம் கொடுக்கும் வரையுள்ள அனைத்து அமல்களையும் முழுமையாக, நிறைவாகச் செய்யுங்கள். அரைகுறை அமல்கள் என்றைக்கும் வேலைக்கு ஆகாது என்பதையும் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

o  ஒரு தொழுகைக்கு அதன் ருகூவும் சுஜூதும் தான் அசலாக இருக்கிறது. இங்கு அதுவே சரியில்லையென்றால் பிறகு அவனது தொழுகைக்கு என்ன அர்த்தம் இருக்கிறது? எனவே நாம் நமது ருகூவு, சுஜூது எனும் குனிவு, பணிவுகளை நிறுத்தி நிதானமாக, அமைதியாகச் செய்ய வேண்டும்.

அல்லாஹ் நம்முடன், நாம்...?!

      உஸ்தாத் ரஷீத் ஹஜ்ஜுல் அக்பர்      

[ அல்லாஹ் தனது நியதிகளையும், வழிமுறைகளையும் முஸ்லிம்களுக்காக வகுக்கவில்லை. மனிதர்களுக்காகவே உருவாக்கினான்.

உலகம் அந்த நியதிகளுக்கு அமைய இயக்கப்படுகிறதே தவிர, முஸ்லிம்களுக்காக உலகம் இயக்கப்படுவதில்லை என்ற உண்மையையும் முஸ்லிம்கள் உணர்ந்திருத்தல் வேண்டும்.

சூரியனும் சந்திரனும் அல்லாஹ்வின் படைப்புக்கள். அவை முஸ்லிம்களுக்காக மட்டும் உதித்து மறைவதில்லை. அவ்வாறே இரவும் பகலும், காற்றும் மழையும் முஸ்லிம்களுக்காக மட்டும் இயங்குவதில்லை.

முஸ்லிம்கள் அனைத்தையும் தமக்குரியதாகவும், தமது உடைமைகளாகவும் கருதுகின்ற நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது. இது அல்லாஹ்வுக்கும், அவனது தூதருக்கும், அவனது தீனுக்கும் முஸ்லிம்கள் வழங்குகின்ற நன்மாராயமாக நிச்சயம் இருக்கப் போவதில்லை. மாறாக அதனை ஒரு துரோகம் என்றே கருத வேண்டும்.

முஸ்லிம்களிடம் இத்தகையதொரு மனப்பான்மையை உருவாக்கிய காரணிகளுள் ஒன்று, இஸ்லாம் அவர்களுக்குத் தவறாகப் போதிக்கப்பட்டமையே!

பல சந்தர்ப்பங்களில், குத்பாக்கள், பயான்கள், மேடைப் பேச்சுக்கள் பலவற்றின் பாங்கும், தோரணையும், இஸ்லாம் முஸ்லிம்களுக்குச் சொந்தமானது, அல்லாஹ் எங்களுக்குச் சொந்தமானவன் என்ற உணர்வை வளர்க்கும் விதமாக அமைந்திருக்கிறது.

முஸ்லிம்கள் எப்போது அல்லாஹ்வின் நியதிகளுக்கு அடிபணிகிறார்களோ அப்போது உலகம் அவர்களுக்காக இயங்கும் நிலை உருவாகும்.]

பாவம் பலவீனப்படுத்தும்!

    முனைவர் மௌலவி நூ. அப்துல் ஹாதி பாகவி பிஎச்.டி.    

மனித இனத்தைப் படைத்த இறைவன் அவன் இப்பரந்த நிலத்தில் வாழ்வதற்கெனச் சட்டதிட்டங்களை வகுத்தான்; கடமைகளையும் உரிமைகளையும் கட்டமைத்தான்; எல்லைகளை நிர்ணயித்தான்; குறிப்பிட்ட எல்லையை அவன் தாண்டக்கூடாதெனக் கட்டளையிட்டான். இத்தனையும் ஏன் செய்தான்? அவன் இந்நிலத்தில் சுயமரியாதையோடு தலைநிமிர்ந்து வாழ வேண்டும் என்பதற்காகத்தான்.

பிறர் மத்தியில் செல்கின்றபோது அவனுடைய மானத்திற்கும் மரியாதைக்கும் இழுக்கு ஏற்பட்டுவிடக்கூடாது என்பதற்காகவே சட்டவரையறைகளை நிர்ணயித்தான். அவனுடைய மரியாதைக்குக் களங்கம் ஏற்பட்டுவிடக்கூடாது என்பதற்காகவே அவன் செய்துவருகின்ற சின்னச் சின்னப் பாவங்களையும் தவறுகளையும் மறைத்துவிடுகின்றான்.

இறைவன் மனிதனுக்கு விதித்த எல்லைகளை மீறாத வரை அவன் தலைநிமிர்ந்து கம்பீரமாக நடைபோடுகிறான். இறைவன் விதித்த எல்லைகளை அவன் மீறத் தொடங்கிவிட்டால் மனதளவில் தளர்வடைந்துவிடுகிறான். மனத்தில் தளர்வு ஏற்பட்டுவிட்டால் நடையில் கம்பீரம் காணாமல் போய்விடும்.

மனிதன் பாவம் செய்யத் தொடங்கிவிட்டால் அவன் தனது மனத்துணிவை இழந்துவிடுவான்.

எப்போதும் பயமும் அச்சமும் அவனைக் கவ்விக் கொள்ளும்.

எதையும் தீர்மானமாகப் பேசவோ செய்யவோ துணிவு ஏற்படாது.

பிறர்மீது கொண்டுள்ள நம்பிக்கையை இழந்துவிடுவான்; யாரையும் எளிதில் நம்பமாட்டான்.

காரணம் தன்னைப் போலவேதான் பிறரும் என்ற எண்ணமே மேலோங்கி நிற்கும்.

இறைவனை ஏமாற்ற முடியாது

பொதுவாக நம் வாழ்க்கை அமைதியாகச் சென்று கொண்டிருக்கும்போது நமக்கு உண்மை இறைவனைப் பற்றிய நினைப்பு வருவதில்லை. அவன் நமக்கு வழங்கிவரும் எண்ணற்ற அருட்கொடைகளுக்கு நன்றிக்கடன் பட்டவர்களாக இருக்கிறோம் என்பதையும் மறந்துவிடுகிறோம்.

நாட்டு வழக்கம் என்றும் முன்னோரின் வழக்கம் என்றெல்லாம் சொல்லி நம்மில் பலரும் இறைவன் அல்லாதவற்றை எல்லாம் வணங்கி வரும் பழக்கம் உடையவர்களாக உள்ளோம். இதன் விபரீதத்தை உணராமலேயே காலத்தைப் போக்கியவர்களாக வாழ்ந்து கொண்டு வருகிறோம். இது பற்றி சிந்திக்க நாம் நேரமும் ஒதுக்குவதில்லை.

ஆனால் திடீரென்று ஒரு நோயின் காரணமாகவோ விபத்தின் காரணமாகவோ அல்லது வியாபாரம் அல்லது தொழிலில் ஏற்படும் திடீர் இழப்புகளின் காரணமாகவோ வாழ்க்கை தடம்புரளும்போது நிராசை அடைகிறோம். யாராவது உதவ மாட்டார்களா என்று ஏங்குகிறோம். அப்போதும் இடைத்தரகர்களை அணுகி மீணடும் இறைவன் அல்லாதவற்றின் முன்னால் சென்று அதிகம் அதிகமாகக் காணிக்கைகளும் நேர்ச்சைகளும் செய்து மன்றாடுகிறோம்.

உண்மை இறைவன்பால் ஏனோ திரும்ப மறுக்கிறோம். ஆனால் உண்மை இறைவனோ நம்மைத் தன்பால் அழைக்கிறான். அதாவது நம்மை அழகிய உருவத்தில் செம்மையாக வடிவமைத்து நமக்கு வேண்டிய தேவைகளை எல்லாம் குறைவின்றி வழங்கி பரிபாலித்து வரும் அந்தக் கருணையாளன் தன் அருள்மறையில் கேட்கிறான்:

அல்குர்ஆன் 82:6-8. மனிதனே! அருட்கொடையாளனாகிய உன் இறைவனைக் குறித்து உன்னை ஏமாற்றத்தில் வீழ்த்தியது எது? அவனே உன்னைப் படைத்தான்; உன்னைக் குறைகள் எதுவுமின்றிச் செம்மைப்படுத்தினான்; உனக்குப் பொருத்தமான உறுப்புகளை அளித்தான்.மேலும், தான் நாடிய உருவத்தில் உன்னை ஒருங்கிணைத்து உண்டாக்கினான்.

அவன் நம்மை நேரடியாக அவனிடமே அழைத்துப் பிரார்த்திக்குமாறு பணிக்கிறான்.

அல்குர்ஆன் 2:186 (நபியே!) என் அடியார்கள் என்னைப்பற்றி உம்மிடம் கேட்டால்; ''நிச்சயமாக நான் சமீபமாகவே இருக்கிறேன் பிரார்த்தனை செய்பவரின் பிரார்த்தனைக்கு அவர் பிரார்த்தித்தால் விடையளிக்கிறேன்; அவர்கள் என்னிடமே(பிரார்த்தித்துக்) கேட்கட்டும்; என்னை நம்பட்டும். அப்பொழுது அவர்கள் நேர்வழியை அடைவார்கள்'' என்று கூறுவீராக.

உண்மையான இறை நம்பிக்கை (ஈமான்) கவலைகளை போக்கிவிடும்

      தமிழில்: முஃப்தி அ. உமர் ஷரீஃப் காஸிமி      

பலர் மகிழ்ச்சி என்ற வார்த்தையை காதால் கேட்டிருப்பார்கள். ஆனால், வாழ்க்கையில் அதை உணர்ந்திருக்க மாட்டார்கள். பிறர் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதைப் பார்த்து, இவர் கவலையாக இருப்பார். பிறர் சிரிப்பதைப் பார்த்து இவர் மனதுக்குள் அழுவார். நாம் மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியவில்லையே என்ற ஏக்கம் பலரை துக்கக் கடலில் மூழ்கடித்திருப்பதை காண்கிறோம்.

உலக வாழ்வை பொறுத்த வரை அதில் இன்பமும் துன்பமும் மகிழ்ச்சியும் துக்கமும் இரட்டைக்  குழந்தைகளைப் போல் இணைந்தே பிறந்திருந்தாலும் அல்லாஹ்வின் மார்க்கம் கவலைகளை களைவதற்கும் துன்பங்களை மறப்பதற்கும் இன்னல்களிலும் இன்முகத்தோடு இருப்பதற்கும் உடலுக்கு வலியும் வேதனையும் இருந்தாலும் – குடும்பத்தில் வறுமையும் சிரமங்களும் இருந்தாலும் – இதயம் இன்பமாக இருப்பதற்கும் உள்ளம் உற்சாகமாக இருப்பதற்கும் அழகிய போதனைகளை நமக்கு போதிக்கிறது. அதைப் பின்பற்றும்போது நிச்சயம் கவலைகளை வென்று துக்கங்களை தூர தூரத்தி இன்னல்களை அகற்றி இன்பத்தோடும் மகிழ்ச்சியோடும் வாழலாம்.

பலர் இஸ்லாமிய வழிகாட்டல்களை அறியாமல் அல்லது அறிந்தும் அவற்றை மதிக்காமல் உலக சிற்றின்பங்களிலும் அல்லது உலகத்தார் கூறுகின்ற வழிகளிலும் மகிழ்ச்சியைத் தேடி இறுதியில் வலையில் சிக்கிய பறவைகளைப் போல் துன்பக் கூண்டுகளில் அடைப்பட்டு போய் மீள வழி தெரியாமல் உயிரை மாய்த்துக் கொன்கின்றனர்.

வாழ்க்கையின் மதிப்பு

அப்படி ஒரு கேள்வியை அந்தப் பாட்டனார் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை.
சிறுவயதினன் என்றாலும் தன் பேரன் மிகுந்த அறிவாளி என்று அந்தக் கேள்வியே உணர்த்தியது.

"வாழ்க்கையின் மதிப்பு என்ன?"

சிறு வயதினன் என்பதால் அனுபவ ரீதியில் இந்தக் கேள்விக்கு விடையளிக்க நினைத்தவர் அவனிடம் ஓர் ஒளிரும் ரத்தினக் கல்லைக் கொடுத்துச் சொன்னார் "உனக்குத் தெரிந்தவர்களிடமெல்லாம் காட்டி, இதன் மதிப்பை அறிந்து வா; ஆனால் யாரிடமும் இதை விற்று விடாதே"

சிறுவன் மகிழ்வுடன் அந்தக் கல்லைப் பெற்றுக்கொண்டான். முதலில் தான் ஆரஞ்சுப் பழங்கள் வாங்கும் தள்ளுவண்டிக்காரரிடம் காண்பித்தான். ஒரு டஜன் ஆரஞ்சுப் பழங்கள் தருவதாகவும், தனக்கு அக்கல்லைக் கொடுத்துவிடும்படியும் அந்த வண்டிக்காரர் கேட்டார்.

"தாத்தா யாரிடமும் கொடுத்து விடக் கூடாது" என்று சொல்லியிருப்பதைச் சொல்லி விடைபெற்ற அந்தச் சிறுவன், அடுத்து வழமையான காய்கறி வியாபாரிடம் சென்று அந்தக் கல்லைக் காண்பித்தான்.

தெளிந்த நீரோடையும், கலங்கிய குட்டையும் ஒன்றாகாது!

இன்னும் மனிதர்களில் ''நாங்கள் அல்லாஹ்வின் மீதும், இறுதி(த் தீர்ப்பு) நாள் மீதும் ஈமான் (நம்பிக்கை) கொள்கிறோம்'' என்று கூறுவோறும் இருக்கின்றனர்; ஆனால் (உண்மையில்) அவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டோர் அல்லர். (2:8)

(இவ்வாறு கூறி) அவர்கள் அல்லாஹ்வையும், ஈமான் (இறை நம்பிக்கை) கொண்டோரையும் ஏமாற்ற நினைக்கின்றார்கள்;, ஆனால் அவர்கள் (உண்மையில்) தம்மைத்தாமே ஏமாற்றிக்கொள்கிறார்களே தவிர வேறில்லை, எனினும் அவர்கள் (இதை) உணர்ந்து கொள்ளவில்லை. (2:9)

அல்லாஹ்வின் அடியார்களாகிய நாம் நம்மில் நலிந்தப் பிரிவினருக்காக செய்யும் சமுதாயப் பணிகள், மற்றும் மக்களை மார்க்கத்தின்பால் அழைக்கும் அழைப்புப் பணிகள் அல்லாஹ்வுடைய திருப்பொருத்ததை நாடியதாக இருக்கவேண்டும். அவ்வாறு இருந்தால் மட்டுமே அவைகள் அல்லாஹ்விடத்தில் ஈடேற்றம் பெறும்.

அல்லாஹ்வின் திருப்பொருத்தத்தை நாடியதாக நம்முடைய செயல்பாடுகள் அமைய வேண்டுமெனில் அவைகள் இரண்டை தழுவியதாக இருக்க வேண்டும்.

அவைகள் :

அல்லாஹ்வின் கலாம் (வார்த்தைகள்) அடங்கிய திருக்குர்ஆனையும் அகிலத்தாருக்கு அருட்கொiடையாயக அனுப்பப்பட்ட அண்ணலெம் பெருமானார் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களுடைய தூய வாழ்க்கையுமாகும்.

இது இரண்டையும் தழுவி அழைக்கின்ற அழைப்புப்பணியும், இந்த இரண்டுடைய உபதேசத்தின் அடிப்படையில் அமைத்துக் கொள்கின்ற சமுதாயச்சேவைகள் மட்டுமே அல்லாஹ்விடத்தில் நமக்கு நற்கூலியை ஈட்டித் தருவதாக அமையும்.

ஒன்று கூடும் இடங்களும் ஒழுங்குகளும்!

மனிதர்கள் அனைவரும் தமது தேவைகளுக்காக வீட்டை விட்டு வெளியே சென்றாக வேண்டிய நிலையில் உள்ளனர். அவ்வாறு செல்லக்கூடிய இடங்கள் நாம் வேலை செய்யும் அலுவலகம், கடைவீதிகள், பேருந்து நிறுத்தங்கள், காய்கறிகடைள், ரயில் நிலையங்கள், திருமண மண்டபங்கள், இப்படி பல்வேறு இடங்களுக்கு செல்கிறோம். இங்கே நம்மை போல் பலரும் வருவார்கள். இவ்வாறு கூட்டமாக சேருமிடங்களில் எவ்வாறு நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதை அனைவரும் தெரிந்து வைத்துக்கொள்வது அவசியமாகும்.

      புறப்படும் போது      

முதலில் வீட்டை விட்டு வெளியே போகும் போதே அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்து செல்ல வேண்டும். ஏனென்றால் நாம் போகும் இடங்களில் ஏற்படும் அனைத்து பிரச்சனைகளுக்கும் அல்லாஹ்வை பொறுப்பாளனாக்கி செல்வதே சிறந்தாகும்.

நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே செல்லும் போது துஆச் செய்து செல்வார்கள்.

 أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ قُدَامَةَ قَالَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ الشَّعْبِيِّ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَزِلَّ أَوْ أَضِلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ

பிஸ்மில்லாஹி ரப்பி அவூது பி(க்)க மின் அன் அஸில்ல அவ் அளில்ல அவ் அள்ளம அவ் உள்லம அவ் அஜ்ஹல அவ் யுஜ்ஹல அலய்ய என்று வீட்டைவிட்டு வெளியேறும் போது கூறுவார்கள். (நூல்: நஸயீ 5391,5444)

(பொருள் : அல்லாஹ்வின் பெயரால் (வெளியேறுகிறேன்).என் இறைவா! நான் சருகி விடாமலும் வழிதவறிவிடாமலும் அநீதி இழைக்காமலும், அநீதி இழைக்கப்படாமலும், மூடனாகாமலும், (பிறரை)மூடனாக்காமலும், இருக்க உன்னிடம் பாதுகாப்புத் தேடுகிறேன்.)

இஸ்லாமிய இதழ்களில் ஆலிம்களின் பங்கு

    முனைவர் மௌலவி நூ. அப்துல் ஹாதி பாகவி பிஎச்.டி.    

இஸ்லாமியச் சமுதாயத்திற்குத் தம்மால் இயன்ற எழுத்துச் சேவையைச் செய்ய வேண்டுமென்ற நல்லெண்ணத்தில் ஒன்றன் பின் ஒன்றாகப் பலர் பருவ இதழ்களைத் தொடங்கினார்கள். அவர்களெல்லாம் தொடக்கக் காலத்தில் மிகுந்த சிரமங்களை மேற்கொண்டும் தம் சொந்தப் பணத்தை முதலீடு செய்தும்தான் இதழ்களைத் தொடங்கினார்கள். அவர்களுள் பலர் இன்றும் மிகுந்த சிரமத்திற்கிடையேதான் தம் இதழ்களை நடத்திக்கொண்டிருக்கின்றார்கள். அவர்கள் நடத்தி வருகின்ற ஒவ்வோர் இதழும் ஒவ்வொரு தனிச்சிறப்புடையது.

இஸ்லாமிய இதழ்களைப் பொறுத்த வரை ஆலிம்களின் பங்கு மிக அதிகமானது எனலாம். ஏனெனில், “எழுதுகோலால் கற்பித்த உன் கண்ணியமான இறைவனின் பெயரால் ஓதுவீராக” (96: 3-4) எனும் இறைவனின் வாக்குமூலத்தைப் படித்துப் பட்டம் பெற்றவர்கள் அவர்கள். ஆகவே அவர்கள் தாம் கற்றதைத் தம் எழுதுகோல்களால் இச்சமுதாயத்திற்குப் பயன்படுமாறு செய்யவே எழுதத் தொடங்கினார்கள்.

மனாருல் ஹுதா

மௌலவி அப்துல் மஜீத் பாகவியை ஆசிரியராகக் கொண்டு தொடங்கப்பட்ட மாத இதழான மனாருல் ஹுதா பின்னர் மௌலவி அ. முஹம்மது கான் ஃபாஸில் பாகவி அவர்களை ஆசிரியராகக் கொண்டு மிகுந்த எழுச்சியோடு வெளிவரத் தொடங்கியது. அந்த இதழில் அவர் எழுதுகின்ற ஒவ்வொரு கட்டுரையும் இஸ்லாமிய மக்களிடையே புகுந்துவிட்ட சடங்குகளையும் சம்பிரதாயங்களையும் கண்டிப்பதாகவே அமைந்ததோடு, மக்கள் மத்தியில் புரையோடிக்கிடக்கின்ற பல்வேறு மூடப்பழக்கங்களைச் சாடுவதாகவும் இருந்தது. இவ்விதழ் தொடர்ந்து இஸ்லாமிய மக்களுக்குத் தன் சேவையை ஆற்றிக்கொண்டிருக்கிறது.

விஷப்பார்வை

     ஹாஃபிஸ் S.E.M. ஷெய்கப்துல் காதர் மிஸ்பாஹி    

‘மேலும் (நபியே) நிராகரிப்போர் (குர்ஆனுயை) உபதேசத்தைக் கேட்கும் பொழுது, அவர்கள் தங்களுடைய பார்வையைக் கொண்டே உம்மை வீழ்த்திவிட நெருங்குகின்றனர். (உம்மைப்பற்றி) நிச்சயமாக, அவர் பைத்தியக்காரர் (தாம்) என்றும் கூறுகின்றனர்.’ (அல்குர்ஆன் 68:51)

பிறரின் வளர்ச்சியையும் அவர் பெற்ற புகழையும் எண்ணி ஏக்கப் பெருமூச்சு விட்டு, வயிறெரியும் துர்க்குணம் கொண்டோர்,

குறைப்பிரசவத்தில் வெளிவந்த பிண்டங்கள்.

மனித சமுதாயத்தில் செல்லறிக்கும் புற்றீசல்கள்,

நிம்மதியை எங்கோ தொலைத்துவிட்ட விட்டில் பூச்சிகள்.

தமது கையாலாகாத நிலையை, பலவீனத்தை மறைக்க அக்கினிப்பார்வையை அவர்கள் மீது செலுத்தி சன்னஞ் சன்னமாக செத்து மடியும் இவர்கள் நிலை வினோதமாக உள்ளது.

அறிஞர்கள் மூன்று வகை

    உஸ்தாத் மன்ஸூர்     

அல்லாஹ்வை அறிந்தவர். அவனது கட்டளைகளை அறிந்தவர்.

அல்லாஹ்வை அறிந்தவர். அவனது கட்டளைகளை அறியாதவர்.

அல்லாஹ்வின் கட்டளைகளை அறிந்தவர். அல்லாஹ் பற்றி அறியாதவர்.

நாகரிக வளர்ச்சியை நலிவடையச் செய்யும் சமூக நோய்கள்

      உஸ்தாத் ரஷீத் ஹஜ்ஜுல் அக்பர்      

[ முஸ்லிம் உலகில் அன்று முதல் இன்று வரை பிரகாசித்த அத்தனை ஆளுமைகளும் அவர்களது காலத்தை அறிந்து செயல்பட்டவர்களே. தமது காலப் பிரச்சினைகளுக்கு இஸ்லாத்தின் தீர்வுகளை முன்வைப்பதில் அவர்கள் வெற்றி கண்டனர்.  அந்த வெற்றிக்குப் பெருமளவு உதவி செய்தது இஸ்லாத்தின் நெகிழ்வுத் தன்மையாகும்.

இஸ்லாம் காலத்தையும் சூழலையும் பிரச்சினைகளையும் கருத்தில் கொள்ளாத இறுக்கமான போக்குடைய மார்க்கமாக இருந்திருந்தால் அது காலாவதியாகிவிட்ட சமாச்சாரியங்களுள் ஒன்றாக என்றோ மாறி விட்டிருக்கும். அவ்வாறு மாறாமல் அதனைப் பாதுகாத்த மகிமை இஸ்லாமிய ஷரீஆவின் நெகிழ்வுத் தன்மைக்குமுண்டு.

 இஸ்லாத்தின் நெகிழ்வுத் தன்மையைப் புரிந்து கொள்ளாத, புரிந்து கொள்ள முடியாத, இறுக்கமான போக்கைக் கொண்டவர்களால் புத்தாக்கப் பணியை (தஜ்தீத்) முன்னெடுக்க முடியாது. அவர்கள் தம்மால் வெட்டப்படும் ஒடுக்கமான ஒற்றையடிப் பாதையினூடாக மட்டுமே முழு மனித சமூகத்தையும் நகர்த்தப் பார்க்கிறார்கள். இஸ்லாத்தின் பாதை அகன்ற ராஜபாட்டை என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது.

பாதை சுருங்கச் சுருங்க மனோநிலையும் சுருங்கி மேலும் மேலும் அவர்கள் இறுகிப் போகிறார்கள். மார்க்கத்தையும் இறுக்கமாக்கி மனிதர்களையும் இறுக்கமாக்கினால் நாகரிகமொன்றின் வாசனைகூட அவர்களால் உலகுக்கு கிடைக்க மாட்டாது.

ஆளுமைகள்தான் சமூகம், ஆளுமைகள்தான் வரலாறு, ஆளுமைகள்தான் நாகரிகம், ஆளுமைகள்தான் மேற்கூறப்பட்ட அனைத்தினதும் ஆணிவேர். ஆளுமைகள் இல்லாத சமூகம் கசக்கி எறியப்பட்ட ஒரு கந்தல் துணிக்கு ஒப்பானது. அதனை ஏறெடுத்துப் பார்ப்பதற்கு எவருமிருக்க மாட்டார்கள்.]

இஸ்லாம் கற்றுத் தரும் ‘சுயநலம்’

       ஃபாத்திமாஹ் முஸ்லீமாஹ்        

[ நாம் இறைவனிடம் ஒரு விஷயம் வேண்டுவது, மற்றவர்களிடம் கேட்பது போலல்ல. ஏனெனில், இறைவனின் அருட்கொடைகள் எவ்வளவுதான் அள்ளித் தந்தாலும் குறையாதவை. கொடுப்பதற்கு அவன் தயாராக இருக்கிறான். நாம்தான் கஞ்சர்களாக இருக்கிறோம்.

இதனை பலர் புரிந்து கொள்ளாமல் "சுயநலமற்ற மேதாவிகளாக" இருப்பதாகக் கருதிக் கொண்டு "நான் எனக்காக அல்லாஹ்விடம் எதையுமே கேட்பதில்லை. பிறருக்காகவும், என் குடும்பத்துகாகவும் மட்டுமே பிரார்த்திகின்றேன்" என்று சொல்கிறார்கள்.

இது உண்மையா??

நாம் அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்திக்காமல் ஒரு கணமேனும் வாழ்ந்திட முடியுமா? (நிச்சயம் முடியாது.) இவ்வாறு கூறுபவர்கள் போலிகளே.]

நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! நீங்கள் தீனுல் இஸ்லாத்தில் முழுமையாக நுழைந்துவிடுங்கள். தவிர ஷைத்தானுடைய அடிச்சுவடுகளை நீங்கள் பின்பற்றாதீர்கள். நிச்சயமாக அவன் உங்களுக்கு பகிரங்கமான பகைவன் ஆவான். (அல்குர்ஆன் 2:208)

இறைவிசுவாசிகளே! ஷைத்தானின் சூழ்ச்சிகள் மிகப் பிரம்மாண்டமாகவும் சக்திமிக்கதாகவும் தெரிந்தாலும் உண்மையில் ஷைத்தான் மிகவும் பலஹீனமானவன் என்பதை முதலில் விளங்கிக் கொள்ளுங்கள்.

ஆம் அல்லாஹ்வை மட்டுமே வணங்கி, அவனது கட்டளைகளை சரிவர நிறைவேற்றி, அல்லாஹ்வின் தூதர் முஹம்மது ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் காட்டித்தந்த இறைநெறியில் வாழும் ஒரு உண்மை முஃமினுக்கு முன்னால் ஷைத்தான் மிகவும் பலஹீனமானவன்.

இன்னும் அல்லாஹ்வின் பாதுகாப்பில் உள்ள அத்தகைய முஃமின்கள்மீது ஷைத்தானுக்கு எவ்வித அதிகாரமுமில்லை.

    இஸ்லாமிய மார்க்கத்திலுள்ள பிரிவுகளில் சரியானது எது?        

இதுபோன்ற கேள்விகளை சந்திக்காதவர்கள் யாரேனும் உண்டா?

ஏன் இந்த இழிநிலை!   இது குறித்து இஸ்லாம் கூறுவது என்ன?

اِنَّ الَّذِيْنَ فَرَّقُوْا دِيْنَهُمْ وَكَانُوْا شِيَـعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِىْ شَىْءٍ‌ اِنَّمَاۤ اَمْرُهُمْ اِلَى اللّٰهِ ثُمَّ يُنَـبِّـئُـهُمْ بِمَا كَانُوْا يَفْعَلُوْنَ

''நிச்சயமாக எவர்கள் தங்களுடைய மார்க்கத்தை (தம் விருப்பப்படி பலவாறாகப்) பிரித்து, பல பிரிவினர்களாகப் பிரிந்து விட்டனரோ அவர்களுடன் (நபியே!) உமக்கு எவ்வித சம்பந்தமுமில்லை; அவர்களுடைய விஷயமெல்லாம் அல்லாஹ்விடமே உள்ளது - அவர்கள் செய்து கொண்டிருந்தவற்றைப் பற்றி முடிவில் அவனே அவர்களுக்கு அறிவிப்பான்.'' (அல்குர்ஆன் : 6:159)

உலமாக்கள் ஒன்றிணைந்தால் சமுதாயம் சங்கமிக்கும்!

நேற்று ஓரிடத்திலும் இன்று இன்னோர் இடத்திலும், நாளை பிரிதோர் இடத்திலும் பெருநாள் கொண்டாடுவது என்பது சமுதாயம் எந்த அளவுக்கு பிளவுபட்டு நிற்கிறது என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டாகும்.

பெருநாட்கள் ஒட்டு மொத்த முஸ்லிம் சமுதாயம் தொடர்பான காரியமாக இருப்பதால் அது பற்றி இஸ்லாமிய அரசுதான் முடிவெடுக்க வேண்டும். இஸ்லாமிய அரசு இல்லாத நாடுகளில் இத்தகைய பணிக்காக அரசாங்கத் தால் நியமிக்கப்பட்டுள்ள இஸ்லாமியத் துறைகளின் அறிவிப்புகளை ஏற்று அந்நாட்டு மக்கள் செயல்பட வேண்டும்.

அவ்வாறு அரசாங்கத்தால் எந்தத் துறையும் ஏற்படுத்தப்படாவிட்டால் அந்நாட்டு முஸ்லிம்கள் ஒன்றுகூடி இத்தகைய பணிக்காக ஒரு இஸ்லாமியத் துறையை ஏற்படுத்திக் கொள்ளவேண்டும். அதற்கு கட்டுப்பட்டு அனைவரும் ஒற்றுமையாக செயல்பட வேண்டும். இவ்வாறுதான் சவூதி அரேபிய அரசாங்க மார்க்கத் தீர்ப்பு கமிட்டியும் ஃபத்வா (மார்க்கத் தீர்ப்பு) வழங்கியுள்ளது.